Os crisoles son compoñentes importantes do aparello químico e serven de contedores para fusión e perfeccionamento de líquidos metálicos, así como para quentar e reaccionar mesturas sólidas. Forman as bases para garantir reaccións químicas suaves.
Os crisoles pódense dividir en tres categorías principais:Crucies de grafito, Crucies de arxila, e cruciibles metálicos.
Os crisoles de grafito están feitos principalmente a partir de grafito cristalino natural, conservando as diversas propiedades físicas e químicas do grafito natural. Posúen unha boa condutividade térmica e alta resistencia á temperatura. Durante o uso de alta temperatura, presentan coeficientes de expansión térmica baixos, tornándoos resistentes ao quecemento e arrefriamento rápidos. Os crisoles de grafito teñen unha forte resistencia á corrosión ás solucións ácidas e alcalinas e demostran unha excelente estabilidade química.
Debido a estas características superiores, os crisoles de grafito son amplamente empregados en industrias como metalurxia, fundición, maquinaria e enxeñaría química. Atopan unha aplicación extensa na fundición de aceiros de ferramentas de aliaxe e na fusión de metais non férreos e as súas aliaxes, ofrecendo notables beneficios tecnolóxicos e económicos.
Crucius de carburo de silicio:
Os crisoles de carburo de silicio son recipientes de cerámica en forma de cunca. Cando os sólidos deben ser quentados a altas temperaturas, son necesarios crisoles porque poden soportar as temperaturas máis altas en comparación cos vidros de vidro. Os crisoles normalmente non se cubran a capacidade durante o uso para evitar que o material quentado se derrame, permitindo que o aire entre libremente e facilite posibles reaccións de oxidación. Debido á súa pequena base, os crisoles sitúanse normalmente nun triángulo de arxila para o quecemento directo. Pódense situar en posición vertical ou nun ángulo nun trípode de ferro, dependendo dos requisitos experimentais. Despois do quecemento, os crisoles non se deben colocar inmediatamente nunha superficie de metal frío para evitar o arrefriamento rápido e a rotura potencial. Do mesmo xeito, non se deben colocar directamente sobre unha superficie de madeira para evitar riscos abrasando ou lume. O enfoque correcto é permitir que os crisoles se arrefríen de xeito natural no trípode de ferro ou colocalos nunha rede de amianto para o arrefriamento gradual. As pinzas de crisol deben usarse para o seu manexo.
Crucies de platino:
Os crisoles de platino, feitos do platino metálico, serven como recambios para analizadores térmicos diferenciais e úsanse para quentar materiais non metálicos, como a produción de fibra de vidro e o debuxo de vidro.
Non deberían entrar en contacto con:
Compostos sólidos como K2O, NA2O, KNO3, NANO3, KCN, NACN, NA2O2, BA (OH) 2, LIOH, etc.
Aqua Regia, solucións halóxenas ou solucións capaces de xerar halóxenos.
Compostos de metais facilmente reducibles e dos propios metais.
Silicatos que conteñen carbono, fósforo, arsénico, xofre e os seus compostos.
Crucibulos de níquel:
O punto de fusión do níquel é de 1455 graos centígrados e a temperatura da mostra nun crisol de níquel non debe exceder os 700 graos centígrados para evitar a oxidación a altas temperaturas.
Os crisoles de níquel son altamente resistentes ás substancias alcalinas e á corrosión, tornándoos adecuados para fusión das aliaxes de ferro, escoria, arxila, materiais refractarios e moito máis. Os crisoles de níquel son compatibles con fluxos alcalinos como NaOH, Na2O2, NACO3 e os que conteñen KNO3, pero non deben usarse con fluxos KHSO4, NAHSO4, K2S2O7 ou NA2S2O7 e sulfuro con soporte. Fundir sales de aluminio, cinc, chumbo, estaño e mercurio poden facer que os crisoles de níquel queden quedaron quebradizos. Non se deben empregar crisibles de níquel para queimar precipitados e o bórax non se debe derreter neles.
Os crisoles de níquel adoitan conter cantidades de cromo, polo que hai que ter precaución cando se interrompe a sesión.
Tempo de publicación: xuño-18-2023