Os crisols son compoñentes importantes dos aparellos químicos e serven como recipientes para fundir e refinar líquidos metálicos, así como para quentar e reaccionar mesturas sólido-líquido. Forman a base para garantir reaccións químicas suaves.
Os crisols pódense dividir en tres categorías principais:crisoles de grafito, crisoles de arxila, e crisols metálicos.
Os crisols de grafito están feitos principalmente de grafito cristalino natural, conservando as diversas propiedades físicas e químicas do grafito natural. Teñen boa condutividade térmica e resistencia a altas temperaturas. Durante o seu uso a altas temperaturas, presentan baixos coeficientes de expansión térmica, polo que son resistentes ao quecemento e arrefriamento rápidos. Os crisols de grafito teñen unha forte resistencia á corrosión a solucións ácidas e alcalinas e demostran unha excelente estabilidade química.
Debido a estas características superiores, os crisols de grafito úsanse amplamente en industrias como a metalurxia, a fundición, a maquinaria e a enxeñaría química. Atopan unha ampla aplicación na fundición de aceiros para ferramentas de aliaxe e na fusión de metais non férreos e as súas aliaxes, ofrecendo notables beneficios tecnolóxicos e económicos.
Crisoles de carburo de silicio:
Os crisols de carburo de silicio son recipientes cerámicos en forma de cunca. Cando hai que quentar sólidos a altas temperaturas, os crisols son necesarios porque poden soportar temperaturas máis altas en comparación coa vidro. Os crisoles normalmente non se enchen ao máximo durante o seu uso para evitar que o material quentado se derrame, permitindo que o aire entre libremente e facilitando posibles reaccións de oxidación. Debido á súa pequena base, os crisols adoitan colocarse nun triángulo de arxila para o quecemento directo. Pódense colocar en posición vertical ou en ángulo sobre un trípode de ferro, dependendo dos requisitos experimentais. Despois do quecemento, os crisols non deben colocarse inmediatamente sobre unha superficie metálica fría para evitar un arrefriamento rápido e unha posible rotura. Do mesmo xeito, non deben colocarse directamente sobre unha superficie de madeira para evitar riscos de queimaduras ou incendios. O enfoque correcto é permitir que os crisols se arrefríen naturalmente sobre o trípode de ferro ou colocalos nunha rede de amianto para o arrefriamento gradual. Para a manipulación deben usarse pinzas de crisol.
Crisoles de platino:
Os crisols de platino, feitos de metal platino, serven como pezas de recambio para analizadores térmicos diferenciais e úsanse para quentar materiais non metálicos, como a produción de fibra de vidro e o deseño de vidro.
Non deben entrar en contacto con:
Compostos sólidos como K2O, Na2O, KNO3, NaNO3, KCN, NaCN, Na2O2, Ba(OH)2, LiOH, etc.
Aqua regia, solucións halóxenas ou solucións capaces de xerar halóxenos.
Compostos de metais facilmente reducibles e os propios metais.
Silicatos que conteñen carbono, fósforo, arsénico, xofre e os seus compostos.
Crisoles de níquel:
O punto de fusión do níquel é de 1455 graos centígrados e a temperatura da mostra nun crisol de níquel non debe superar os 700 graos centígrados para evitar a oxidación a altas temperaturas.
Os crisols de níquel son moi resistentes ás substancias alcalinas e á corrosión, polo que son axeitados para fundir aliaxes de ferro, escouras, arxila, materiais refractarios e moito máis. Os crisols de níquel son compatibles con fluxos alcalinos como NaOH, Na2O2, NaCO3 e os que conteñen KNO3, pero non deben usarse con KHSO4, NaHSO4, K2S2O7 ou Na2S2O7 e os fluxos de sulfuro con xofre. As sales de fusión de aluminio, cinc, chumbo, estaño e mercurio poden facer quebradizos os crisols de níquel. Os crisols de níquel non deben usarse para queimar precipitados e non se debe derreter neles bórax.
Os crisols de níquel a miúdo conteñen trazas de cromo, polo que hai que ter coidado cando se interrompe a sesión.
Hora de publicación: 18-Xun-2023